Het is Paulus die deze woorden zegt. Zijn leven is sinds de ontmoeting bij Damascus is vol geworden van Christus. Hem dient hij, met hart en ziel. Dat is zijn lust en zijn leven. Christus is zijn lust en zijn leven! Hoe zit dat bij mij? Kan ik het hem nazeggen: Christus is mijn leven? We zeggen wel eens: mijn huis is mijn leven, mijn hobby is mijn leven, mijn gezin is mijn leven. Hoe zou het zijn om op die manier te kunnen zeggen dat Christus je leven is? Zo was het in elk geval wel bij Paulus. En dat verklaart ook wel waarom hij sterven ziet als winst. Want wat is sterven anders dan volmaaktheid en eeuwig in de nabijheid van Christus zijn?