Luister de preek terug als podcast:

Kijk de preek terug op YouTube:

1

Wat doe jij als je je even niet fijn voelt?

Als je gestrest bent, of verdrietig. Als je je opgejaagd voelt, of gewoon niet lekker in je vel zit. Wat doe je dan? Denk daar eens een momentje over na.

Misschien kruip je, als je nog klein bent, op schoot bij je vader of moeder. Of je trekt je terug op je kamer, zet muziek aan die je raakt. Misschien pak je je hobby erbij. Of je gaat naar buiten, een eindje wandelen. Je zoekt iemand op om mee te praten. Of je zakt op de bank en laat je meenemen door een film. 

Je kunt natuurlijk ook bidden. Het delen met God. Even tegen Hem zeggen: zo voel ik me nu.

We hebben zo hopelijk allemaal onze eigen manieren om rust te vinden, troost te zoeken, te ontspannen en weer adem te halen.

2

Wat je ook kunt doen – en dat wil ik jullie vandaag aanreiken – is Psalm 23 lezen. Psalm 23 is een gedicht dat ooit geschreven is door David en dat al eeuwenlang door mensen steeds opnieuw gelezen is om tot rust te komen, om te ontspannen bij God, om nieuwe moed te vinden.

Dat komt misschien wel vooral door dat donkere dal dat er genoemd wordt. Daar kunnen we ons van alles bij voorstellen. En dat is ook het mooie van zo’n gedicht, van de poëtische beelden. Dat je ze kunt vertalen naar je eigen leven. En dan is die Psalm altijd actueel en helpend. Als je ziek bent. Als je je gekwetst voelt of verwond. Als je verdriet hebt rond het sterven van een geliefde (zo klonk de Psalm hier afgelopen vrijdag ook hier in de kerk toen we met Lubertha afscheid namen van Cor). Als je andere tegenslagen hebt te verwerken, je onzeker voelt, je ergens voor schaamt of schuldig voelt, omdat je iets hebt gedaan of gezegd dat een ander heeft gekwetst.

Wat ik zelf onlangs ontdekte is dat de drie sleutelwoorden die ik jullie heb aangereikt in deze Psalm terugkomen. Ik pak de drie glasparels er weer even bij. GROEN: we verlangen naar verbinding – Psalm 23 helpt ons. BLAUW: we verlangen naar veiligheid – Psalm 23 spreekt erover. GEEL: we verlangen naar vreugde – daarmee eindigt Psalm 23.

En als we zometeen Avondmaal vieren dan is de tafel ook zo’n plek waar we naartoe kunnen gaan als we gespannen zijn, gestresst, als we worstelen met zorgen, als we voelen dat we falen, als je gewoon niet lekker in je vel zit, als je je ergens schuldig over voelt – want aan de tafel vind je God terug, de God die zich in Christus steeds opnieuw met jou verzoent. Het avondmaal is Gods liefdevolle kus bij de boodschap van het evangelie.

3

We verlangen naar verbinding. En we vinden die allereerst bij God. ‘De Heer is mijn herder’. De Heer voelt zich met ons verbonden en zorgt voor ons. De verbinding die we in de kerk graag willen ervaren begint altijd bij de verbondenheid met God, de HEER die als een herder met ons meegaat en altijd bij ons is, speciaal als we door een donker dal gaan. 

“Hij laat mij rusten in groene weiden

en voert mij naar vredig water.”

Ja, de verbinding met God brengt rust, brengt vrede, brengt ontspanning en geeft nieuwe kracht. 

Ik hoop dat je daar iets van ervaart in je leven – dat je je soms onverbonden voelt, vervreemd van mensen om je heen, van jezelf misschien ook, en dat je dan de stem hoort van de goede herder die zegt:

“Ik ben de goede herder. Ik ken mijn schapen en mijn schapen kennen Mij, zoals de Vader Mij kent en Ik de Vader ken.”

Verbinding betekent: dat je gekend wordt, dat je je gezien voelt. De Avondmaalstafel als de tafel van de verzoening is een oase van verbinding.

4

We verlangen naar veiligheid. Precies dat woord wordt ook letterlijk genoemd.

“Hij geeft mij nieuwe kracht
en leidt mij langs veilige paden
tot eer van zijn naam.”

Als we met God wandelen, komen we op paden waar het veilig is. We hoeven er geen gevaar te vrezen omdat God zelf bij ons is.

Zo zegt de Psalm het ook:

“Al gaat mijn weg
door een donker dal,
ik vrees geen gevaar,
want U bent bij mij.”

Gevaar is het tegenovergestelde van veiligheid. We zijn veilig als er geen gevaar is. God is een veilige God. Zeker, Hij is ook een heilige God. Maar Hij wil vooral een veilige God zijn – een God die nabij is, een God die de weg wijst, een God die rust brengt in je leven.

Het heilig Avondmaal is een veilig Avondmaal – we zitten aan tafel met Jezus, en bij Hem zijn we veilig. En als we bij Hem onze veiligheid vinden, kunnen we ook leren om ons veilig te voelen bij elkaar. Aan het Veilig Avondmaal hoeven we ons niet te bewijzen, we hoeven niet bang te zijn dat we worden veroordeeld of afgewezen, we hoeven niet aan allerlei voorwaarden te voldoen. We zijn er thuis bij onze herder,

5 

We verlangen naar vreugde. Verlang je daar ook naar? Het Avondmaal is de tafel van de vreugde. Het is best jammer dat het ons vaak niet zo goed lukt om er iets vreugdevols van te maken. Dan voelt het eerder zwaar en ernstig. Maar dat kan toch niet? Dat hóéft toch niet zo te zijn?

“U nodigt mij aan tafel
voor het oog van de vijand,
U zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.”

Dat is allemaal een beeld van vreugde, van een feestmaaltijd. Het koninkrijk van God wordt door Jezus niet voor niets vaak vergeleken met een feestelijke maaltijd, een tafel met mensen eromheen die samen eten en drinken en vreugde ervaren omdat God voor hen is, en wie zal dan tegen hen zijn? Dan heeft zelfs die vijand waar ook even over wordt gesproken het nakijken.

6

Wat doe jij als je je even niet fijn voelt? Wat doe je als je merkt dat geloven gepaard gaat met vallen en opstaan? Wat doe je als je soms twijfelt aan jezelf of als andere mensen jou laten twijfelen aan jezelf? Wat doe je als je je verwond voelt?

Dan lees je Psalm 23 – en er komt nieuwe ontspanning en rust in je leven als een geschenk van God. 

“Geluk en genade volgen mij
alle dagen van mijn leven.”

En je viert dus Avondmaal. Want je bent welkom aan de tafel die niet van ons is, niet van de kerk, maar van de Heer van de kerk, van Jezus.

Zingen: Mijn herder.

Gespreksvragen

  1. Welke zin uit Psalm 23 raakt jou het meest? Waar komt dat door?
  2. Wat doe jij als je gestrest, verdrietig of onrustig bent? Wat helpt jou om weer tot rust te komen?
  3. Hoe ervaar jij het avondmaal? Wat doet het met je lichaam, je hart, je geloof?
  4. Wat zou het voor jou betekenen als de tafel van de Heer écht een tafel van verbinding, veiligheid en vreugde is?

    🟢 Over verbinding

    1. Wanneer in je leven heb je je het meest verbonden gevoeld met God? Wat maakte dat moment zo bijzonder?
    2. Wat helpt jou om je verbonden te voelen met andere mensen – en wat belemmert dat soms?

    🔵 Over veiligheid

    1. Wat betekent het voor jou om je ‘veilig bij God’ te voelen? Kun je daar een situatie van noemen?
    2. Ervaar jij de kerk (of het avondmaal) als een veilige plek? Waarom wel of niet?

    🟡 Over vreugde

    1. Waarom denk je dat het soms lastig is om geloof en vreugde te verbinden?
    2. Wat is een moment van diepe vreugde dat jij in je geloofsleven hebt meegemaakt?