Kunnen wij iets doen voor vrede in de wereld?

We zien allemaal de beelden van oorlogen, beelden van aanslagen, we zien mensen die als vijanden tegenover elkaar staan, we zien veel ouderen en jongeren die worstelen met hun mentale gezondheid, vanwege de verwarrende tijden waarin we leven.

Je kunt je er heel machteloos onder voelen als je dat op je in laat werken. Zou dat kunnen veranderen? We zongen zonet over vrijheid. We verlangen ernaar. Geen angst meer. Geen strijd meer.  Geen oorlog meer. 

We verlángen ernaar. Maar kunnen wij iets dóen voor vrede in de wereld? Kunnen we een eerste stap zetten?

Ik hoorde laatst in een podcast deze uitspraak: 

“Wanneer ieder mens leeft in vrede met zichzelf, 
zal er vanzelf wereldvrede zijn.” 

Dat sprak me aan. 

“Wanneer ieder mens leeft in vrede met zichzelf, 
zal er vanzelf wereldvrede zijn.” 

Je kunt het ook zo zeggen:

“Vrede in de wereld,
begint bij vrede in je hart.”

En ik begin een beetje te beseffen dat ik me heel erg druk kan maken over de oorlog in de wereld, over alle tegenstellingen die er zijn tussen mensen en soms ook in kerken, over onrust in de samenleving en politieke verkiezingen die op komst zijn – ik kan me erdoor overweldigd voelen – maar ik kan ook dichterbij huis blijven, om daar te beginnen, daar een eerste stap te zetten: in mijn eigen lichaam, in mijn eigen hart.

Zou je dat ook willen? Ontdekken dat vrede in de wereld begint bij vrede in je hart?

Ik vind het zo mooi dat Paulus daarover schrijft in de Romeinenbrief. Dat klinkt als lang geleden en ver weg – maar Paulus was ook een mens, en hij schreef aan mensen zoals jij en ik die worstelen met dezelfde problemen van onrust, onvrede, chaos, onzekerheid.

En hij gaat nog een slagje dieper door ook iets te vertellen over vrede met God. Want vrede in de wereld begint bij vrede in ons hart, de vrede van God.

Wij leven in vrede met God, schrijft Paulus, doordat we vertrouwen op Jezus Christus. Jezus is onze vrede. Hij is de vredevorst in het vrederijk. En eerlijk is eerlijk: we zien nog zo weinig van dat vrederijk om ons heen in de wereld en in de samenleving. Maar dat vrederijk, daarvan zegt Jezus zelfs een keer dat het binnen in ons is.

Als je gelooft in Jezus, niet alleen met je hoofd maar ook met je hart, en met heel je lijf, dan is dat vrederijk binnen in jou.

Soms moet je even stil worden om dat tot je door te laten dringen. 

Laten we dat een kort moment doen, hier in deze prachtige kerkruimte. Even stil zijn en ademen en proberen te voelen dat de vrede van Jezus in onze harten is. 

“De vrede van Jezus is in ons.”

We leven in vrede met God door Jezus. 

De deur naar Gods genade staat elke dag wagenwijd open. 

Zijn genade stroomt onze levens binnen. 

En dat maakt ons hoopvol, zegt Paulus. Want we hopen op al dat mooie dat hoort bij het vrederijk van Jezus: liefde, geduld, vertrouwen, verbinding.

En dat staat allemaal tegenover angst. Wat is er veel angst in de wereld en in onze harten. Angst voor wat er komen gaat, angst voor 

voor de ander die anders denkt of leeft, angst voor ziekte of verlies, angst voor nog meer oorlog en geweld. Angst kan ons hart gevangen houden en ons klein en wantrouwend maken. 

Herken je daar iets van? Dat je je soms een gevangene voelt van de angst? Want dan is de vrede ook ver te zoeken. 

En juist daar, midden in onze angst, spreekt God een ander woord. Wij zijn niet langer slaven van de angst. Wij zijn zijn geliefde kinderen. Kinderen die kunnen leven in vertrouwen, gedragen door zijn vrede. Dat mag ons hart vullen, ook vandaag. 

Laten we dat nu horen en meezingen in het lied: ‘No longer slaves.’

Ik ben niet langer een slaaf van angsten.

Ik ben een kind van God.

Ik heb vrede in mijn hart.

Want dat is vrede: leven zonder angst. Ieder mens heeft het recht op een leven zonder angst. En dan moet het ook over liefde gaan. Ik vind het prachtig dat Paulus daar ook iets over zegt in Romeinen 5. Hij erkent dat we ellende ervaren, de ellende van gebrokenheid, angst, onrust, ongelijkheid en onzekerheid. 

Maar als God daarbij is – dat is in elk geval de ervaring van Paulus – dan blijft er toch ook hoop. Hoop op vrede. En ook: hoop op liefde. Want vrede en liefde horen bij elkaar als een tweeling. Ze zijn niet hetzelfde, maar je ziet meteen dat ze familie zijn. Ze lopen steeds weer hand in hand. Waar de één komt, verschijnt de ander ook. Liefde en vrede.

En de kerk is misschien wel de belangrijkste plek in de wereld waar we dat kunnen leren en waar we dat steeds weer zeggen. In een wereld waar liefde en vrede vaak ver te zoeken zijn, is de kerk de plek waar we weer hoop putten uit het evangelie van Jezus.

Dit schrijft Paulus: “Deze hoop zal niet worden beschaamd, omdat Gods liefde in ons hart is uitgegoten door de heilige Geest, die ons gegeven is.”

Gods liefde is in ons hart uitgegoten door de heilige Geest. Daar is weer dat hart.

Ik begon met die vraag: 

“Kunnen wij iets doen voor vrede in de wereld?’

En ik zei ook: 

“Vrede in de wereld,
begint bij vrede in je hart.”

Dus als je wat hoop in deze wereld wilt brengen, als je een ‘pelgrim van hoop’ wilt zijn – we leven in het Jubeljaar dat nog van Paus Franciscus het thema ‘pelgrims van hoop´ heeft meegekregen – als je hoop wilt brengen, een pelgrim van hoop wilt zijn, dan kun je hier en nu beginnen.

Want het begint in je hart, waar de liefde van God is uitgestort door de heilige Geest.

Hoe kun je die vrede in je hart ervaren, hoe kun je die cultiveren?

Ik geef drie handreikingen.

  1. Wees elke dag ergens een keer stil. Al is het maar 30 seconden. Adem rustig in en uit, en zeg zacht: “De vrede van Jezus is in mij.” Zo herinner je jezelf eraan waar het vrederijk begint.
  1. Kies in elke ontmoeting die je meemaakt voor mildheid en stop met oordelen. Dat kan thuis zijn, in je werk, of in de kerk. Laat harde gedachten en harde woorden los. Zoek naar een woord dat de ander ruimte geeft. De ruimte van de vrede.
  1. Komende zaterdag begint de nationale Vredesweek, en komende zondag is de Internationale Dag van de Vrede. Zoek op internet eens wat informatie op om jezelf te inspireren voor de vrede ver weg of dichtbij. Het engelstalige thema is dit jaar: ‘Act Now for a Peaceful World’. ‘Kom nu in actie voor een wereld vol vrede.’

Lieve mensen, we kunnen iets doen voor de wereldvrede. Door hier en nu te beginnen in ons hart. En door erop te vertrouwen dat onze God trouw is aan de vrede die alle verstand te boven gaat.